لحظه لحظه انتظار را با عشق تو می گذرانم و هر لحظه نام زیبای

تو را زیر لب زمزمه می کنم ، قلب عاشق من فقط تو را می خواهد

و فقط به خاطر وجود توست که می تپد ، روزی که بخواهند مرا از تو

 جدا کنند قلب من نیز برای همیشه از تپش باز خواهد ایستاد.

   جای برای من گنجیشک زیاد است ولی من

    به درختان خیابان تو عادت کرده ام

شب آمد روزگار دل تمام است

به دستت اختیار دل تمام است

من از چشمان تو خواندم روز آغاز

که با این عشق کار دل تمام است

عاشق باش چون این راه مقدس است

وپایان راه شیرین تر از

گذشته است..

روزگاری بر درختی تکیه کرده بودم ، ناگهان کبوتری

زیبا آمد و گفت چرا اینجا نشسته ای ؟ گفتم میخواهم نامه ای

برای یارم بنویسم . گفت بنویس!!! گفتم قلم ندارم گفت

از پرم در بیار ، گفتم کاغذ ندارم گفت بر روی پر سفیدم

بنویس گفتم مرکب هم ندارم ، گفت مرا بکش و

با خونم بنویس
 

از راه دور تو را می پرستم ای قبله امید من.....

از راه دور به تو عشق می ورزم تا دیگر این فاصله ها را احساس نکنی ....

از راه دور درد و دلهای خودم را به تو می گویم ....... و تورا در آغوش محبتهای

خودم می فشارم آری از همین راه دور نیز می توان دست

در دستانم بگذاری...... و با هم قدم بزنیم ......

به خواب عاشقی می روم تا این رویا برایم زنده شود .......

خاطره هایمان را همیشه در ذهنم مرور می کنم و هیچگاه نمی گذارم خاطره های

لحظه دیدارمان از ذهنم دور شود........ این فاصله ها را با محبت و عشقم از بین می برم

و کاری می کنم همیشه احساس کنی در کنار منی .............

و این است برایم یک خواب عاشقانه خواب نگاه به چشمان هم ، خواب با هم بودنمان

آری واین است یک فاصله عاشقانه

گفته بودم که اگر بوسه دهی توبه کنم

که دگر بار از این خطاها نکنم

بوسه دادی چو برخاست لبت از لب من

توبه کردم که دگر توبه بیجا نکنم

خدایا طاقت هجرش ندارم تو میدانی که او را دوست دارم

شده در زندگی لیلای عشقم و من مجنون عشقش در دیارم

خانه های جدول زندگی ام را دستان مهربانت یک به یک

پرکرد!رمز جدول چنین بود " دوستم بدار"

ویلیام شکسپیر میگه: کسی رو که دوستش داری ازش بگذر اگه قسمت تو   

                             باشه بر میگرده اگر هم برنگشت حتما از اول ماله تو نبوده.

مرا دردیست اندر دل اگر گویم زبان سوزد

اگر پنهان کنم ترسم که مغز استخوان سوزد

منجم کوکب بخت مرا از برج بیرون کن

که من بعد طالع ام ترسم از آسمان سوزد

تا از توجدا شده است آغوش مرا

از گریه کسی ندیده خاموش مرا

در جان و دل و دیده فراموش نه ای

از بهر خدامکن فراموش مرا

عشق در دل شده پیدا،چون تو پیدا شده ای

لب غمگین شده خندان، که تو با ما شده ای

همه هیچم شده هستی، شب تارم لب گورم

دل زارم شده مجنون، که تو لیلا شده ای 

من نه عاشق بودم،نه محتاج نگاهی که بلغزد برمن،من خودم بودم و یک

                              حس غریب که به صد عشق و هوس می ارزد......!!!!!

سهم من از دوری تو چیزی جز دلتنگی به اندازه دریاها، نگاهی تاریک همچون

 شب های بدون مهتاب و لحظه های که ثانه ثانه می گذرند نیست . پس ای دوست 

                          بشنو صدای دلتنگی مرا........... 

                           ای عزیز جان من

                        من برای مرگ خود یک بهانه می خواهم

                        یک بهانه ی پوچ عاشقانه می خواهم

                                                             از غمی که می دانی با تو بودنم مرگ است

                                                             بی تو بودنم هرگز

                                                              گر بهانه این باشد من بهانه می گیرم

                                                              عاشقانه می میرم

دستم بوی گل میداد......ومرا به جرم چیدن گل محکوم کردند.......اما کسی

                               فکر نکرد که شاید من گلی کاشته باشم.

ما را به دعا کاش فراموش نسازد،

رندان سحرخیز که صاحب نفسانند

    دوستم داره ؟

    نه دوستم نداره !

    شاید دوستم داشته باشه ؟

    نه فکر نکنم دوستم داشته باشه !

    حتمآ دوستم داره ؟

     نه نداره !

     اما...........................

               من دوستش دارم خیلی زیاد

ای سرچشمه محبت

                         ای عشق واقعی

چگونه ستایشت کنم

                        وقتی قلبت از محبت بی نیاز است

چگونه ببوسمت

                       وقتی عشقت در وجودم جاری می شود

بگذار نامت را تکرار کنم

                      که نامت دلنشین و زیباست

                      چه داشته ای که مرا اینگونه طلسمم کرده ای

                      من اینگونه نبودم تو عشق را با من آشنا کردی

                      هوای دلم را با طراوت کرده ای

                      با تو به آسمان به بیکران پرواز می کنم

                      پس بدان دوستت دارم

                     گرچه پایان راه را نمی دانم 

شاگرد از استاد پرسید: عشق یعنی چی؟

استاد در جواب گفت:به گندم زار برو و پرخوشه ترین

شاخه را بیاور اما در هنگام عبور از گندم زار به یاد

داشته باش که نمیتوانی به عقب برگردی تا خوشه ای

بچینی. شاگرد به گندم زار رفت وپس از مدتی طولانی

برگشت استاد پرسید:چه آوردی وشاگرد با حسرت جواب

داد:هیچ! هرچه جلوتر میرفتم خوشه های پرپشت ترمیدیدم

واستاد گفت: عشق یعنی همین!

شاگرد پرسید: پس ازدواج چیست؟

استاد به سخن آمد که: به جنگل برو وبلندترین درخت را

بیاور اما به یاد داشته باش که باز هم نمی توانی به عقب

برگردی! شاگرد رفت و پس از مدتی کوتاه برگشت؛ استاد

پرسید که شاگرد را چه شد واو در جواب گفت: به جنگل

 رفتم و اولین درخت بلندی را که دیدم انتخاب کردم ترسیدم

که اگر جلوتر بروم باز هم دست خالی برگردم.

استاد باز گفت: ازدواج هم یعنی همین!!!!

یک بار دختری حین صحبت با پسری که عاشقش بود، پرسید چرا دوستم داری؟

واسه چی عاشقمی؟

دلیلشو نمیدونم اما واقعا" دوست دارم

تو هیچ دلیلی رو نمیتونی عنوان کنی..... پس چطور دوستم داری؟

چطور میتونی بگی عاشقمی؟

من جدا" دلیلشو نمیدونم، اما میتونم بهت ثابت کنم

ثابت کنی؟ من میخوام دلیلشو بگی.

باشه.....باشه!!!میگم....چون تو خوشگلی،

صدات گرم و خواستنیه ،

همیشه بهم اهمیت میدی،

دوست داشتنی هستی،

با ملاحظه هستی،

بخاطر لبخندت،

دختر از جوابهای اون خیلی راضی و قانع شد.

متاسفانه، چند روز بعد، اون دختر تصادف وحشتناکی کرد وبه حالت

کما رفت...............

پسر نامه ای را کنارش گذاشت با این مضمون:

عزیزم، گفتم به خاطر صدای گرمت عاشقتم اما حالا که نمیتونی

حرف بزنی، میتونی؟

نه! پس دیگه نمیتونم عاشقت بمونم

گفتم به خاطر اهمیت دادن ها و مراقبت کردن هات دوست دارم

اما حالا که نمیتونی برام اونجوری باشی، پس منم نمیتونم

دوست داشته باشم.

گفتم واسه لبخندات، برای حرکاتت عاشقتم

اما حالا نه میتونی بخندی نه حرکت کنی پس منم نمیتونم عاشقت

باشم اگه عشق همیشه یه دلیل میخواد مثل همین الان، پس دیگه برای

من دلیلی واسه عاشق تو بودن  وجود نداره

عشق دلیل میخواد؟ 

نه! معلومه که نه!!

پس من هنوزم عاشقتم

عشق واقعی هیچوقت نمیمیره

این هوس است که کمتر و کمتر میشه واز بین میره

عشق خام وناقص میگه : من دوستت دارم چون بهت نیاز دارم

ولی عشق کامل و پخته میگه: بهت نیاز دارم چون دوستت دارم

سرنوشت تعیین میکنه که چه شخصی تو زندگیت وارد بشه،

اما قلب حکم میکنه که چه شخصی در قلبت بمونه.

 روی مروارید اشکم قصه تو رو نوشتم

تا که ادما بدونند تویی تنها سرنوشتم

توی چشمان تو خوندم واژه فاصله ها رو

چه کنم فاصله پیداست تو غبار سرنوشتم

جاده ها امون ندادن هجرت تو رو ببینم

خارای وحشی را توبا دلی خسته بچینم

توبری دلم یه جاده است توی امتداد لحظه ات

زمونه پلکامو بست هجرت تو رو نبینم

شبا بی ستاره موندن تا تو برگردی دوباره...........

اسمون ابری وخسته است بارون حسرت می باره 

خاک جاده ها به من گفت: یه روزی تو بر میگردی

روزی که تو برمی گردی روز میلاد بهاره